FEA voor bepaling overdrachtsfunctie

Expliciete tijdsberekening

Bij een expliciete tijdsberekening moet een op de excitatiepositie een naar beneden gerichte kracht F als functie van de tijd worden gedefinieerd:

De stapgrootte Δt wordt meestal zelf door het FEA-pakket zo gekozen dat de berekening stabiel blijft. Indien dit niet automatisch gebeurt, dan kan de stapgrootte zelf volgens

bepaald worden, waarbij w_max de maximale eigenhoekfrequentie van het systeem is die met het pakket bepaald kan worden. De bepaling van de stapgrootte volgens deze regel is te gebruiken voor het zogenaamde central difference schema. Dit is een expliciete tijdintegratie die door de meeste expliciete FEA-pakketten gebruikt wordt. De tijdsduur van de simulatie kan gelijk worden gesteld aan 4 s. Hierna kan de berekening gestart worden. De admittantie die de snelheid op het responsiepunt relateert aan de kracht op het excitatiepunt wordt berekend door het spectrum van die snelheid te delen door het spectrum van de kracht. Met FFT-software (Fast Fourier Transformation met bijvoorbeeld Matlab) kunnen de spectra van de snelheid, die als functie van de tijd door het FEA-pakket gegenereerd wordt, en van kracht berekend worden. Door deze twee spectra op elkaar te delen kan met het resultaat, namelijk de admittantie Y, volgens de procedure beschreven in de SBR richtlijn de ES-RMS₉₀ waarde bepaald worden.

Impliciete Tijdsberekening

Bij een impliciete tijdsberekening moet een op de excitatiepositie een naar beneden gerichte kracht F als functie van de tijd gedefinieerd worden:

De stapgrootte Δt wordt gelijk aan 2 ms gekozen. De tijdsduur van de simulatie kan gelijk worden gesteld aan 4 s. Hierna kan de berekening gestart worden. Aangezien de impliciete tijdsberekening een techniek is waarbij grote matrices geïnverteerd worden, zal de expliciete tijdsberekening voor dit soort berekeningen minder rekentijd vergen dan de impliciete tijdsberekening. De admittantie die de snelheid op het responsiepunt relateert aan de kracht op het excitatiepunt wordt berekend door het spectrum van die snelheid te delen door het spectrum van de kracht. Met FFT-software (bijvoorbeeld Matlab) kunnen de spectra van de snelheid, die als functie van de tijd door het FEA-pakket gegenereerd wordt, en van kracht berekend worden. Door deze twee spectra op elkaar te delen kan met het resultaat, namelijk de admittantie Y, volgens de procedure beschreven in de SBR richtlijn de ES-RMS₉₀ waarde bepaald worden.